ดร.โสภณ ภูมิใจนำเสนอความพอเพียงในเวลาไปต่างประเทศโดยพักโรงแรมที่เป็นแบบรายเตียง ร่วมกับบุคคลอื่น โดยไม่อายที่จะพักแบบนี้ ยินดีนำเสนอ ไม่สนใจหน้าตาเปลือกนอก

            ในระหว่างวันจันทร์ที่ 13 - วันเสาร์ที่ 18 มีนาคม 2560 ดร.โสภณ พรโชคชัย ประธาน ศูนย์ข้อมูลวิจัยและประเมินค่าอสังหาริมทรัพย์ไทย บจก.เอเจนซี่ ฟอร์ เรียลเอสเตท แอฟแฟร์ส (www.area.co.th) ได้รับเชิญจากสมาคมอสังหาริมทรัพย์สากล (FIABCI) ให้ไปประชุมที่เมืองนีซ ประเทศฝรั่งเศส เข้าร่วมงานอสังหาริมทรัพย์ระดับโลก MIPIM ณ เมืองคานส์ ฝรั่งเศส แต่พักที่เมืองอาถีบ (Antibez) ซึ่งอยู่ระหว่างกลาง 2 เมือง  แถบที่ไปคือทางตอนใต้ของฝรั่งเศสริมทะเลเมดิเตอเรเนียน เป็นบริเวณที่ไม่หนาวนักเพราะติดทะเล เรียกแถวนี้ว่าริเวียร่า (http://bit.ly/2n3r5mg)

            ก่อนที่จะพูดถึงความพอเพียง ผมออกตัวหรูด้วยการใช้บริการเลาจน์อย่างดีทั้งที่สุวรรณภูมิและดูไบเพราะศรีภริยาให้บัตร Priority Pass บางแห่งมีทั้งอาบน้ำและนอนฟรีอีกต่างหาก แต่คราวนี้ผมเดินทางอย่าง "เบา" ที่สุด คือมีกางเกงยีนส์แบบสุภาพไปตัวเดียวตลอด 5 วันเต็มๆ ใส่แต่เวลากลางวัน กลางคืนก็ถอด ใส่กางเกงขาสั้นแทน เชื่อว่าคงไม่มีใครสังเกตชุดอย่างแน่นอน ที่ไปแบบ "เบา"ๆ แบบนี้ก็เพื่อจะได้เคลื่อนไหวได้คล่องตัวนั่นเอง

ออกตัวด้วยการใช้บริการเลาจน์อย่างหรู อิ อิ

ไปเมืองคานส์เกือบสัปดาห์ หิ้วไปเท่านี้ครับ

            จากกรุงเทพมหานคร ผมไปต่อเครื่องบินที่ดูไบ แล้วลงที่เมืองนีซ จากนั้นก็นั่งรถเมล์ราว 3.5 ยูโร ไปโรงแรม Le Negresco Hotel ซึ่งเป็นโรงแรมสุดหรูประจำเมืองนีซ จากนั้นก็เดินไปสถานีรถไฟประจำเมืองนีซ ซึ่งห่างจากโรงแรมประมาณ 1.5 กิโลเมตร เพื่อขึ้นรถไฟไปเมืองอาถีบ (Antibes) เพื่อเข้าที่พัก เสร็จแล้วรุ่งขึ้นก็ขึ้นรถไฟไปเมืองคานส์ เพื่อเข้าร่วมงานนิทรรศการอสังหาริมทรัพย์ประจำปี ชื่อว่างาน MIPIM วันแรกก็ซื้อตัวแบบเที่ยวเดียว  (4.6 ยูโร) ขากลับเลยขอซื้อแบบไปกลับทั้งสัปดาห์ เสียเงินเพียง 9 ยูโร ประเภทว่าจะขึ้นแท็กซี่ ผมลืมไปได้เลยครับเพราะแพง! ในระหว่างที่ผมอยู่แถบนี้ ก็มีข่าวการกราดยิง-ก่อการร้ายที่เมืองกรัส ห่างไปเพียง 20 กิโลเมตรเท่านั้น

            พอลงจากเครื่องบินผมก็ตรงไปโรงแรมที่เมืองนีช พอไปถึงก็เข้าห้องน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ใส่สูท ผูกไทอย่างเรียบร้อยเข้าห้องประชุม จากนั้นก็ออกมาถ่ายรูปร่วมกันบนทางเท้าเลียบชายหาดเมืองนีซ มีงานเลี้ยงกันนิดหน่อยจนถึงเกือบทุ่ม จากนั้นก็มีการเลี้ยงอาหารค่ำ โดยแต่ละคนต้องออกคนละ 5,000 บาท เพื่อ Networking กัน แต่ผมคิดว่าไม่คุ้ม วันรุ่งขึ้นก็เจอกันที่เมืองคานส์อยู่แล้ว เลยไม่เข้าร่วม อีกอย่างเขาให้ใส่ชุด Black Tie (http://bit.ly/2n3qVeD) ผูกหูกระต่ายเสียด้วย ผมไม่ได้พาไปครับ!

ไปประชุมงานระดับนานาชาติ FIABCI ที่เมืองนีซ

ไปดูงานอสังหาริมทรัพย์ระดับโลก MIPIM ที่เมืองคานส์

            ตรงเข้าเรื่องมาที่โรงแรมที่ผมพักดีกว่าครับ โรงแรมเป็นเสมือนตึกแถว 3 คูหา แบ่งเป็นราว 8 ห้องมีอยู่ 30 เตียง ผมพักคืนละประมาณ 1,500 บาท  จึงไม่ได้นอนคนเดียว แต่เป็นห้องที่มีหลายเตียง ห้องที่ผมพักอยู่ชั้นบนสุดคือชั้น 3 ห้องใต้หลังคา มีเตียงวางรวมกัน 6 เตียง โชคดีมากที่คืนแรก ผมนอนคนเดียว เสมือนเป็น "เพนท์เฮาส์" ก็ว่าได้  ทุกอย่างเป็นของเราหมดเลย โรงแรมนี้ไม่เลวมีที่ซักผ้าฟรี ที่ปรุงอาหารฟรี แต่ผมไม่ได้ใช้บริการเลย

ที่ตั้งของโรงแรมที่พักอยู่ในย่านอยู่อาศัยธรรมดา

สภาพโรงแรมเป็นตึก 3 คูหา มี 8 ห้อง 30 เตียง

            พอถึงคืนที่ 2 มีสาวคนหนึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ทัวร์มาดูลาดเลาการพาทัวร์ เลยนอนอยู่ห้องเดียวกัน แต่เขาให้นอนในห้องเล็กที่มีที่อาบน้ำ ส่วนผมครองห้องใหญ่ด้านนอกที่มีห้องส้วม สาวคนนี้พักอยู่ 2 วัน ก็จากไป ผมยังช่วยเขาขนกระเป๋าหนักๆ ลงมาชั้นล่างให้ เสร็จแล้วจึงขอถ่ายรูป สาวคนที่ 2 มาคืนที่ 3 มาจากอาฟริกาตอนเหนือ พูดเป็นแต่ฝรั่งเศส มาทำอะไรก็ไม่ทราบแน่ชัด นอนอยู่ 2 คืนก็จากไปเช่นกัน ส่วนสาวคนที่ 3 มาคืนที่ 4 เป็นชาวนิวซีแลนด์จะมาหางานทำด้านการดูแลเรือยอร์ชเพราะแถวนั้นมีท่าเรือยอร์ชมากมาย ต้องการแรงงานด้านนี้

สาวคนแรกที่พักด้วยกันสองต่อสอง แต่เราให้เกียรติกัน

สาวคนที่สองที่มาพักในห้องเดียวกันจากอาฟริกาตอนเหนือ

สาวคนที่สามที่เพิ่งมาจากนิวซีแลนด์มาหางานเรือยอร์ชทำ

            มาดูภาพบรรยากาศการพักที่ผมแอบถ่ายให้เห็น จะเห็นสองสาวนอนอยู่บนเตียงใกล้ๆ กับผมนี่แหละครับ  เราก็ต่างให้เกียรติ ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน เขาจะเปิดเพลงฟังเบา ๆ ก็ขออนุญาตกันก่อน ส่วนผมก็ทำตัวไม่เป็นภาระแก่ใคร เพราะผมรีบนอนตั้งแต่ราว 20:30 แล้วตื่นขึ้นมาตอนตีสอง หรือเป็นเวลาไทยประมาณ 08:00 ย่องลงมาห้องรับแขกนอกห้องเพื่อทำงานและประสานงานกับที่ทำงานของผมที่กรุงเทพมหานคร ปล่อยให้สาวๆ ได้หลับด้วยความปลอดภัย!?! จริงๆ เจ้าของโรงแรมที่ดูแลโรงแรมเองก็คงเห็นแล้วว่า การที่ให้ผมพักร่วมห้องกับสาวๆ นั้น พวกเธอคงปลอดภัยแน่นอน!?!

บรรยากาศการพักในห้องเดียวกัน เตียงใครเตียงมัน

            นอกจากนั้นในส่วนของการอาบน้ำและเข้าห้องน้ำ ผมก็ใช้ห้องน้ำรวมชั้นล่าง ห้องน้ำภายในห้องพักร่วมกับสาว ๆ ผมก็ไม่ได้ไปใช้ พวกเธอจะได้ไม่กระอักกระอ่วนใจ ผมอาบน้ำเสร็จก็ซักกางเกงลิง แล้วแอบตากไว้ที่ข้างหัวเตียงผมอย่างมิดชิด รุ่งขึ้นก็แห้งทันใจเพราะที่นั่นอากาศหนาวและแห้ง โชคดีที่แถวนั้นไม่หนาวหนักขนาดยุโรปตอนบนๆ ขึ้นไป ซึ่งยังมีหิมะเกาะอยู่ทั่วไป

            นี่แหละครับชีวิตธรรมดาแบบพอเพียงของผมยามที่ผมไปต่างประเทศคนเดียว แต่ถ้าไปกับครอบครัวก็ต้องพักดีสักหน่อย ศรีภริยาผมจะเลือกโรงแรม 5 ดาว!!! แต่เห็นลูกชาย ลูกสาวของผมแซวแม่เขาเหมือนกันว่า โรงแรม 5 ดาวก็จริง แต่มาทีละดาว พักครบ 5 คืน ก็ 5 ดาวพอดี (ฮา) ผมพักแบบนี้ ก็เพื่อทดสอบร่างกายบ้างว่ายังไหวหรือไม่ และพักแบบนี้ก็ต้องดูแลตัวเองให้ดีเช่นกันครับ เงินทองและมือถือก็เก็บไว้กับตัว (เผื่อโดนล้วง (ฮา))

            ภูมิใจที่อยู่อย่างพอเพียงแบบบ้านๆ ครับผม

Youtube ดูวิดิโอคลิก: https://youtu.be/RTHvFYRWOaY