ละคร "บุพเพสันนิวาส" ประสบความสำเร็จ เป็นสิ่งที่น่าชื่นชม การได้รับความรู้ทางประวัติศาสตร์จากละคร ก็เป็นสิ่งที่น่ายกย่อง แต่อะไรที่ไม่ใช่ความจริงและเป็นความงมงาย อย่าได้บิดเบือน และควรแจ้งให้ผู้ชมได้ทราบ จะได้ไม่ส่งเสริมให้ประชาชนงมงาย
ดร.โสภณ พรโชคชัย ในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านอสังหาริมทรัพย์และวิพากษ์สังคม พบข่าวที่น่าสนใจใน "ไทยรัฐออนไลน์" ว่า "เรืองอาคม! คณะทูตสยามเลื่องลือ รอดวังน้ำวน ปืนฝรั่ง 500 กระบอกยิงไม่โดน" (29 มีนาคม 2561: https://bit.ly/2H5MO7P) โดยมีความว่า "อีกเรื่องในที่น่าสนใจของคณะราชทูตไทยคือคาถาอาคม เพราะรอดพ้นวังน้ำวนที่ติดอยู่ 3 วัน 3 คืน ซ้ำแสดงให้ "พระเจ้าหลุยส์ที่ 14" ได้ทอดพระเนตรปืนไฟฝรั่งเศสทำอันตรายไม่ได้แม้แต่น้อย"
ในรายละเอียดกล่าวว่า "ราชทูตสยามกราบทูลว่า พระเจ้าแผ่นดินสยามทรงนับถือใช้สอยคนดีมีวิชา ทหารแม่นปืนเหล่านั้นจะยิงใกล้ไกลก็มิถูกต้องกายทหารแห่งกรุงศรีอยุธยาได้. . .ทั้งขอให้ทหารแม่นปืนทั้ง 500 คน ระดมยิงไปยังคณะทหารสยามทั้งใกล้ไกล ขอรับรองว่าเหล่าทหารสยามจะไม่เป็นอันตราย มั่นใจว่าจะไม่มีกระสุนปืนถูกต้องกายเลยแม้แต่น้อย. . .พระเจ้าแผ่นดินฝรั่งเศสรับสั่งให้ทหารทั้ง 500 คนระดมยิงทหารสยามพร้อมกัน แต่ด้วยอำนาจคุณพระรัตนตรัยและคุณเลขยันต์คุ้มครองป้องกัน พลปืนฝรั่งเศสทั้ง 500 คน ยิงปืนทั้งใกล้ไกลหลายครั้งเพลิงศิลาปากนกสับไม่ติด ดินดำไม่ลั่นเลย เหล่าทหารและอาจารย์ต่างบริโภคอาหารสุราอยู่ในมณฑลพิธีอย่างไม่สะทกสะท้าน พลทหารฝรั่งเศสตกใจเกรงกลัวย่อท้อเสียทั้งสิ้น อาจารย์ได้ร้องสั่งว่าให้ยิงอีกครั้ง ปรากฏว่าเพลิงดินดำติดกระสุนออกจากลำกล้องใกล้บ้างไกลบ้าง ที่ตกปากกระบอกก็มี ที่ไปตกบนเบญจาก็มิได้ถูกใครเลย พระเจ้าแผ่นดินฝรั่งเศสทอดพระเนตรเห็นจริงเช่นนั้น ก็ทรงพอพระทัยเป็นอันมาก"
เรื่องแบบนี้ไม่ได้มีบันทึกในที่ใดยกเว้นในละคร การนำเสนอเป็นข่าวแบบนี้ ประชาชนที่ไม่รู้อาจหลงเชื่อ ก่อให้เกิดความงมงายแก่ประชาชน ทั้งยังเป็นการบังอาจบิดเบือนพุทธศาสนา ที่กล่าวอ้างว่า "ด้วยอำนาจคุณพระรัตนตรัย" ทั้งที่คุณนี้ไม่ได้มีไว้เพื่อการแสดง "ปาหี่" แบบนี้ แต่มีไว้เพื่อความหลุดพ้น ไปสู่นิพพาน หรือไปบรรลุมรรคผล การกล่าวอ้างส่งเดชแบบนี้จึงถือเป็นการแอบอ้างพระศาสนา
การส่งเสริมให้ผู้คนได้เรียนรู้ประวัติศาสตร์เป็นสิ่งที่ดี แต่ไม่ควรบิดเบือนประวัติศาสตร์ ยิ่งไม่ควรส่งเสริมให้เกิดความงมงาย ถือเป็นการหลอกลวงประชาชน ส่งเสริมความคิดที่เป็นพิษเป็นภัยมากกว่าการสร้างสรรค์