ในวงการอสังหาริมทรัพย์มีโค้ชเกิดขึ้นมากมาย ต่างตั้งตัวเป็นกูรู บ้างก็ลวงคนให้ไปเรียน ให้ไปร่วมลงทุนผิดๆ จนคนเรียนป่นปี้และทำเศรษฐกิจชาติยับเยิน

            ผมได้ฟังคนที่ไปอบรมความรู้การลงทุนอสังหาริมทรัพย์หลายรายเล่าให้ฟังมานานแล้วว่าตนไปอบรมกับโค้ชบางราย เสียเงินไปหลายหมื่นจนถึงหลักนับแสน พาไป ‘เป่ากระหม่อม’ ออกค่าย เสร็จแล้วก็ชวนให้ไปร่วมลงทุน แต่ก็ไม่รอด ได้ไม่คุ้มเสีย บางทีก็โดนรุ่นพี่ที่ไปอบรมหลอกขายทรัพย์ต่ออีก  และโดยที่เป็นแหล่งรวมพวกโลภ บางทีก็เจอคนเข้าอบรมกันเองหลอกเช่นกัน

            อันที่จริงผมก็ไม่อยากไปยุ่ง แต่พวกโค้ชฉ้อฉลพวกนี้ แทบทุกรายจะสอนให้รวยลัดแบบเทาๆ โกงๆ เช่น ทำยังไงจึงฉวยเงินคนอื่นมาเสี่ยงแทน  แต่ที่เป็นเหตุให้ผมเขียนในวันนี้ก็เพราะพวกนี้สอนให้นักลงทุนไปสมคบกับนายแบงค์ (พนักงานแบงค์ระดับอำนวยสินเชื่อ) และนักพัฒนาที่ดินที่ไม่ดีบางราย ร่วมกันฉ้อฉลด้วยการกู้ให้ได้ 100% ขึ้นไป เอาเงินไปลงทุน ไปปั่นจนธนาคารแห่งประเทศไทยต้องออกมาตรการการอำนวยสินเชื่อใหม่เพื่อความมั่นคงทางการเงินของชาติ  

            ลักษณะของพวกโค้ชฉ้อฉลเหล่านี้คือ
            1. มักโอ้อวดสรรพคุณเกินจริง แถมมีลูกศิษย์ (แบบพวกทรงเจ้าเข้าผี) คอยสรรเสริญให้มีจิตภาพดั่ง ‘สุดยอดจอมยุทธ์’ ผู้คนจึงหลงเชื่อจนแทบจะ ‘บูชา’ ดั่งเทพมาโปรดก็ไม่ปาน ทั้งที่ก็แค่ ‘ซาตาน’ หลอกหากินต่างๆ นานา
            2. บ้างก็อ้างว่าตนประสบความสำเร็จอู้ฟู่ ซึ่งผิดวิสัยคนที่สำเร็จจริงเพราะยังเก็บค่าเรียน ‘โคตรแพง’ แสดงว่าหวังหากินมากกว่า  
            3. บ้างก็อ้างว่าจะนำเงินค่าสอนไปทำบุญ ซึ่งก็คงเหมือนพวกมีบุญหนักศักดิ์ใหญ่ ที่คนบริจาคให้เป็นล้าน เอาไปทำบุญแค่หลักหมื่น
            4. ที่สำคัญคือพวกนี้สอนให้คนละโมบโลภหลง รวยลัดโดยไม่คำนึงถึงคุณธรรม ย่อมเป็นหนทางแห่งความพินาศเห็นๆ

            พวกนักพัฒนาที่ดินรายใหญ่ยักษ์ เจ้าของอะพาร์ตเมนต์นับหมื่นห้อง เจ้าของศูนย์การค้าที่ประสบความสำเร็จทั้งที่ถูกปิดล้อมโดยห้างดังๆ ฯลฯ ที่ผมเชิญมาสอนที่โรงเรียนธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ไทย ไม่มีรายใดคุยโตโอ้อวดแบบโค้ชพวกนี้เลย  ยิ่งพวกที่สอนกลเม็ดเล่นเล่ห์ เล่นแร่แปรธาตุ ชักจูงให้คนรวยรัด ผมยิ่งไม่เชิญมาสอน เพราะจะทำให้คนเรียนหลงทิศผิดทางได้

            ผมเองก็ไม่เคยยกตนข่มท่าน ไม่ใช่อาจารย์ที่ไปมีสัมพันธ์กับศิษย์จนถูกถอนใบอนุญาต ผมสอนในมหาวิทยาลัยทั่วโลก เป็นที่ปรึกษากระทรวงการคลังหลายประเทศ แถมทำงาน UN หลายแห่ง แต่ผมในฐานะผู้อำนวยการโรงเรียน ไม่เคยเรียกตัวเองว่าอาจารย์ เราถือเป็น service provider ไม่ใช่อาจารย์ที่หวังไต่เต้า ได้ทั้งเงินทั้งกล่อง ผมปะหน้าผู้เข้าอบรมก็ยังยกมือไหว้ทักทายแบบไทยๆ ก่อน ผมถือว่าการยึดติดแบบศักดินา ทำให้สังคมล้าหลัง

            ใครๆ ก็อยากรวย เพราะความจนอัตคัดทำให้เราดำรงชีวิตอย่างยากลำบาก  แต่ถ้าเราอยากรวยจนต้องไปฉ้อฉลเขา ไปขายวิญญาณให้กับซาตานแห่งการทุจริต ความรวยนั้นก็คงไม่มีบั้นปลายที่ดีงาม ไม่เหลือศักดิ์ศรีความเป็นคนให้ภาคภูมิใจได้