พอดีมีเพื่อนใน FB ลงรูปหลวงพ่อท่านสอนว่า “พ่อแม่ห้ามด่าลูก”  อ่านดูหะแรกก็ดูดี  แต่คิดไปคิดมาไม่แน่ใจ เลยขออนุญาตมาวิสัชนากันสักหน่อย เพื่อทำนุบำรุงอย่างจริงต่อศาสนาพุทธ

            หลวงพ่อสนอง กตปุญโญ เจ้าอาวาสวัดสังฆทาน จ.นนทบุรี พระนักเผยแผ่ด้านวิปัสสนากรรมฐานชื่อดัง ผู้ก่อตั้งสถานีวิทยุ "สังฆทานธรรม" ซึ่งละสังขารด้วยโรคไต เมื่อวันที่ 25 สิงหาคม 2555 (https://bit.ly/331d0uP) ท่านเคยสอนไว้ว่า “ปากพ่อแม่เนี่ยศักดิ์สิทธิ์ ชมลูกให้ดี ก็ดีตามปาก ด่าลูกให้ไม่ดี ก็ไม่ดีตามปาก ฉะนั้นเป็นพ่อแม่คน “ห้ามแช่งลูก” ห้ามด่าลูกหยาบๆ คายๆ ต้องด่าลูกให้เจริญ ต้องชมลูกให้เจริญ” (https://bit.ly/2Ki5LXc)

            ความข้างต้นดูดี ที่สอนให้ชมลูก ไม่ด่าลูกหยาบคาย เป็นไปทางการ “คิดบวก” ในระดับหนึ่ง  แต่ก็ออกให้สงสัยว่า จริงหรือ คนเราจะดีหรือไม่ขึ้นอยู่กับการด่าว่าสาปแช่งของคนอื่นจริงหรือไม่  พอดีมีกระทู้ใน pantip ถกเรื่องนี้โดยยกพระไตรปิฎกมาถกด้วย จึงทราบความจริงว่า ตรรกะดังกล่าวที่แม้จะหวังดีให้คนประพฤติชอบ แต่ไม่เป็นจริง (https://bit.ly/331lj9Y) ลองมาดูในคำถก

            ในพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๘  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๐ สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค ภูมกสูตร กล่าวว่า “[๖๐๐] ดูกรนายคามณี ท่านจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน บุรุษในโลกนี้เว้นจากปาณาติบาต อทินนาทาน กาเมสุมิจฉาจาร มุสาวาท ปิสุณาวาจา ผรุสวาจา สัมผัปปลาปะ ไม่มากไปด้วยอภิชฌา มีจิตไม่พยาบาท มีความเห็นชอบ หมู่มหาชนพึงมาประชุมกันแล้วสวดวิงวอน สรรเสริญ ประนมมือเดินเวียนรอบ บุรุษนั้นว่า ขอบุรุษนี้เมื่อตายไป จงเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก ท่านจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน บุรุษนั้นเมื่อตายไป พึงเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาตนรก เพราะเหตุการณ์สวดวิงวอน สรรเสริญ หรือเพราะเหตุการณ์ประนมมือเดินเวียนรอบของหมู่มหาชนบ้างหรือ ฯ คา. ไม่ใช่อย่างนั้น พระเจ้าข้า ฯ” (https://bit.ly/2Znsnf2)

            ในพระไตรปิฎก ฉบับหลวง (ภาษาไทย) เล่มที่ ๑๔ สุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ ยังกล่าวถึงเหตุให้สมปรารถนา (ที่ไม่ใช่จากการสรรเสริญหรือสาปแช่ง) ว่า “[๓๑๙] พระผู้มีพระภาคจึงได้ตรัสดังนี้ว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ประกอบด้วยศรัทธา ศีล สุตะ จาคะ ปัญญา เธอมีความปรารถนาอย่างนี้ว่า โอหนอ เราเมื่อตายไปแล้ว พึงเข้าถึงความเป็นสหายแห่งกษัตริย์มหาศาลเถิด ดังนี้ก็มี เธอจึงตั้งจิตนั้น อธิษฐานจิตนั้น เจริญจิตนั้น ความปรารถนาและวิหารธรรมเหล่านั้น อันเธอเจริญแล้วอย่างนี้ ทำให้มากแล้วอย่างนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อความสำเร็จในภาวะนั้น ดูกรภิกษุทั้งหลาย นี้มรรค นี้ ปฏิปทา เป็นไปเพื่อความสำเร็จในความเป็นสหายแห่งกษัตริย์มหาศาลฯ” (https://bit.ly/2YtxclN)

            ที่อธิบายไว้ข้างต้นนี้ ไม่ได้มุ่ง Discredit พระสงฆ์รูปใดที่เป็นสาวกของพระพุทธเจ้า แต่เป็นกรณีศึกษาที่ชี้ว่าผู้ที่ถือตนเป็นสาวก ควรศึกษาพระธรรมของศาสดาให้ดี และเผยแพร่ให้ตรงตามคำสอน ไม่ใช่สอนตามความเชื่อส่วนตัว หรือประดิดประดอยคำพูดให้ดูดี  แล้วเปลี่ยนคำสอนของศาสดาไปเสีย  การกระทำแบบนี้ ไม่ได้ช่วยให้ชาวพุทธ “ตาสว่าง” หรือมีความรอบรู้ แต่ยึดติดในความหลง ผิดคำสอนของศาสนา ไม่เป็นการจรรโลงศาสนาแต่อย่างใด

            ชาวพุทธพึงศึกษาคำสอนของพระศาสดาซึ่งมีลักษณะเป็นวิทยาศาสตร์ มีเหตุผลเชื่อถือได้ ไม่ใช่ฟังแต่คำสอนของพระสงฆ์รูปใด  อย่าให้พระสงฆ์บังพระธรรม ซึ่งพระศาสดาให้ถือพระธรรมเป็นศาสดาแทนพระองค์หลังปรินิพพาน