ดร.โสภณนั่งหลับนอนหลับที่สนามบินของกรุงจาการ์ตามา 2 คืน ทั้งขาไปและขากลับ มุ่งประหยัด ทดสอบสมรรถนะร่างกาย และตีโต้ซากเดนความคิดศักดินา

            ดร.โสภณ พรโชคชัย ประธาน ศูนย์ข้อมูลวิจัยและประเมินค่าอสังหาริมทรัพย์ไทย บจก.เอเจนซี่ ฟอร์ เรียลเอสเตท แอฟแฟร์ส (www.area.co.th) ได้เดินทาง ไปยังกรุงจาการ์ตาเพื่อประชุม the Asia Pacific Real Estate Congress (APREC) ของสมาคมอสังหาริมทรัพย์สากล (FIABCI) ซึ่งเป็นสมาคมอสังหาริมทรัพย์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก  งานนี้จัดขึ้นทุก 2 ปี (https://aprec2019.com) โดยไปในระหว่างวันที่ 10 - 15 กันยายน 2562

            ขาไป ดร.โสภณเลือกสายการบินราคาประหยัดในเที่ยวบินที่ถูกที่สุดที่เดินทางถึงกรุงจาการ์ตาตอน 00:15 น ของวันพุธที่ 11 กันยายน 2562 และกว่าจะเสร็จสิ้นการตรวจคนเข้าเมืองก็ราว 01:00 น  แทนที่จะนั่งแท็กซี่ไปยังโรงแรมที่พัก ดร.โสภณกลับนอนค้างที่สนามบิน ซึ่ง ดร.โสภณเคยนอนค้างแบบนี้มาหลายครั้งแล้วทั้งที่กรุงจาการ์ตา กรุงกัวลาลัมเปอร์ กรุงโซล กรุงนิวเดลี กรุงลอนดอน นครลอสแองเจลลิส นครโฮจิมินห์ซิตี้ เป็นต้น

            การนอนค้างรอสว่างหรือรอต่อเครื่องแบบนี้อาจไม่สะดวก เพราะต้องนั่งหลับหรือนอนหลับกับเก้าอี้บ้าง แต่ก็มีคนทำกันมากมาย ต่างคนต่างไม่ต้องอายกัน  ไม่ได้ไปเอาเปรียบหรือคดโกงใคร  แต่ส่วนมากจะเป็นเด็กหนุ่มสาวมากกว่าคนแก่วัย 61 ปีอย่าง ดร.โสภณ  ส่วนในเรื่องความปลอดภัยก็ไม่ต้องพูดถึง มีเจ้าหน้าที่เดินตรวจตราตลอดเวลา การจี้ ปล้น ขโมยของคงไม่ต้องกังวล วางใจหลับได้เต็มที่เพียงแต่ต้องระมัดระวังตัวตามสัญชาตญาณ  ที่น่าห่วงคือความเย็น เพราะสนามบินทุกแห่งจะเปิดแอร์เย็นจนกระทั่งใครที่ใส่เสื้อตัวเดียวทนหนาวไม่ไหว เราจึงต้องใส่สูทหรือแจ๊ดเก็ตไว้ด้วย

            ดร.โสภณนอนถึงราว 04:30 น ก็เดินไปรอรถประจำทางเข้ากรุงจาการ์ตา โดยสนนราคาเที่ยวละประมาณ 87 บาท (40,000 รูเปีย) รถออก 05:00 น ใช้เวลาเดินทางราวชั่วโมงครึ่ง จากนั้นก็เดินอีก 20 นาทีถึงโรงแรมที่พักและเข้าสัมมนาเลย ช่วงบ่ายก็ไปเยี่ยมเจ้าหน้าที่กระทรวงการคลังที่ ดร.โสภณเคยเป็นที่ปรึกษาทำหน้าที่สอนวิชาการประเมินค่าทรัพย์สิน แล้วค่อยเข้าห้องพัก และตรงไปอาบน้ำ ว่ายน้ำ อบซอน่าให้สดชื่น เพราะโรงแรมที่จัดงานและจองไว้เป็นโรงแรมชั้นหนึ่ง และสุดท้ายก็ไปร่วมงานเลี้ยงรับรองในที่สุด

            เมื่อเสร็จงานทั้งหมดในคืนวันเสาร์ที่ 14 กันยายน ดร.โสภณก็เดินทางไปสนามบินโดยรถประจำทางสายเดิมในเวลา 20:00 น โดยก่อนเดินทาง ดร.โสภณก็ได้เตรียมตัวอาบน้ำ อบไอน้ำ อบซอน่า ขัดสีฉวีวรรณขนานใหญ่ก่อนเดินทางไปนอนสนามบินในค่ำดังกล่าว โดยเดินทางถึงสนามบินราว 21:30 น และนั่ง-นอนพักผ่อนถึง 04:00 น ก็เช็คอิน และหลังผ่านการตรวจเช็คตามพิธีการแล้ว ก็เข้าไปในเลาจน์ในเครือ Priority Pass โดยสามารถอาบน้ำ รับประทานอาหารเช้า และขึ้นเครื่องบินกลับกรุงเทพมหานคร

            การนอนสนามบินแบบนี้ ไม่ใช่การแสดงความแผลง-เพี้ยน ไม่ใช่การตระหนี่ถี่เหนียว ไม่ใช่เรื่องน่าอายที่พึงปกปิด แต่ถ้า ดร.โสภณไปกับครอบครัวหรือเพื่อนร่วมงาน ก็ย่อมไม่ทำเช่นนี้  นี่เป็นเพียงการทดสอบสมรรถนะส่วนตัว เป็นการแสดงถึงการประหยัดเท่าที่จะทำได้ และบ่อยครั้ง ดร.โสภณยังเลือกพักโรงแรมถูกๆ มากกว่าจะใช้โรงแรม 4-5 ดาวด้วยซ้ำไป  คนส่วนมากอาจมีความสุขกับการใช้เงินมากกว่าการหาเงิน ดร.โสภณมองว่าเราควรเก็บเงินให้ลูกหลานและบริวาร (เพื่อนร่วมงาน) มากกว่าการไปเสพสุขส่วนตัว

            อย่างพวกข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ไปดูงาน ก็ได้นั่งเครื่องบินชั้นธุรกิจ บินไปปรับสภาพร่างกายล่วงหน้า กลับหลังงานก็ได้  ได้อยู่โรงแรมหรูๆ  บ้างก็ยังมีเบี้ยเลี้ยงพิเศษ  มีลูกหาบมาต้อนรับ  ใช้เงินภาษีของประชาชนอย่างไม่ยั้งมือเพราะไม่ใช่เงินของตนเอง  นี่ยังไม่นับการ (แสร้ง) ไปดูงานที่ (แทบ) ไม่เกิดประโยชน์ต่องานที่ทำ  ตลอดจนพาลูกหลานว่านเครือติดไปถลุงงบประมาณแผ่นดิน การเลี้ยงดูปูเสื่ออย่างเริดหรู การเช่าเหมาลำเครื่องบิน ฯลฯ  นี่คือซากเดนระบบอุปถัมภ์แบบศักดินาที่นับวันจะพอกพูนยิ่งขึ้นในวงราชการซึ่งถือเป็นการขูดรีดภาษีจากประชาชนตาดำๆ ที่เป็นผู้เสียภาษีส่วนใหญ่ผ่านระบบภาษีทางอ้อม

            คนๆ เดียวจะเป็น “ไม้ซีกไปงัดไม้ซุง” ที่เป็นระบอบศักดินาในวงราชการ ก็คงทำไม่สำเร็จ  แต่ ดร.โสภณขอรณรงค์ตีโต้ซากเดนความคิดศักดินานี้ เป็นการจุดประกาย เผื่อประกายไฟน้อยๆ จะค่อยๆ ลามทั้งทุ่งได้
 

นอนสนามบินจาการ์ตาและโดยสารรถเมล์เข้าเมือง
https://www.facebook.com/dr.sopon4/videos/512296362878315/