หลายคนเข้าใจว่าชาวเผ่ากะเหรี่ยงเป็นชาวเขา อยู่แต่บนเขา แต่แท้จริงแล้วในหมู่มวลชนเผ่ากะเหรี่ยงในรัฐกะเหรี่ยงของเมียนมา ก็มีเมืองใหญ่น้อยมากมายของชาวกะเหรี่ยงเช่นกัน นี่คือบทพิสูจน์ว่าชาวกะเหรี่ยงไม่จำเป็นต้องปล่อยให้ทำไร่เลื่อยลอยอยู่บนภูเขาตลอดไป สามารถอยู่บนที่ราบ อยู่ในเมือง และปลูกข้าวปลาอาหารในที่ราบได้
ในบทความเรื่อง “เปิดโลกรัฐกะเหรี่ยง เมียนมาร์ ที่ ‘พะอัน’...มหัศจรรย์วัดเขาตะปูดูน่าทึ่ง โดย “ปิ่น บุตรี” ที่เผยแพร่เมื่อ 5 ปีก่อน (17 เม.ย. 2559) ใน นสพ.ผู้จัดการ (https://bit.ly/3kK7UfT) กล่าวถึงเมืองหลวงของรัฐกะเหรี่ยงไว้อย่างน่าสนใจมาก
ใน Wikipedia ระบุว่าเมืองพะอัน หรือพะอานเป็นเมืองหลักของรัฐกะเหรี่ยง ประเทศพม่า ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของแม่น้ำสาละวิน ห่างจากปากแม่น้ำสาละวินซึ่งไหลลงสู่ทะเลอันดามันราว 50 กิโลเมตร จากการสำรวจสำมะโนประชากรเมื่อปี พ.ศ. 2557 มีประชากรราว 420,000 คน พื้นที่โดยรอบเป็นภูมิประเทศชนิดคาสต์ซึ่งมีความสูงชันยื่นออกมาจากที่ราบ ภูเขาต่าง ๆ ดังกล่าวปรากฏถ้ำจำนวนมาก ซึ่งบางแห่งมีความสำคัญทางศาสนา (https://bit.ly/3c3UJCH)
ยิ่งกว่านั้นยังมีเมืองใหญ่น้อยของกะเหรี่ยงอีกมากมายในหลายอำเภอของรัฐกะเหรี่ยง เช่น ก่อกะเระ อันเป็นเมืองหนึ่งในรัฐกะเหรี่ยง ประเทศพม่า และเป็นเมืองหลักของจังหวัดและอำเภอก่อกะเระในรัฐกะเหรี่ยง (https://bit.ly/2MP3CaG) ซึ่งตั้งอยู่ไม่ห่างจากชายแดนไทยจากอำเภอแม่สอดจังหวัดตากไม่มากนัก กรณีนี้ก็เป็นเมืองของชาวกะเหรี่ยงเช่นกัน