ตามที่มีข่าวคราวการตั้งสภาประชาชนหรือสภาปฏิรูป โดยจะมีการคัดเลือกจากผู้แทนองค์กรวิชาชีพต่าง ๆ แม้ ดร.โสภณ พรโชคชัย ประธาน ศูนย์ข้อมูลวิจัยและประเมินค่าอสังหาริมทรัพย์ไทย บจก. เอเจนซี่ ฟอร์ เรียลเอสเตท แอฟแฟร์ส จะเป็นประธาน กรรมการ ที่ปรึกษาขององค์กรเหล่านี้ แต่ก็ไม่เห็นด้วยกับแนวคิดนี้
          ในปัจจุบัน ดร.โสภณ มีส่วนเกี่ยวข้องกับองค์กรวิชาชีพต่าง ๆ เกือบ 20 แห่ง โดยเป็นนายกสมาคมผู้ประกอบกิจการประเมินค่าทรัพย์สิน, ประธานมูลนิธิประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทย, ประธานมูลนิธิอิสรชน, รองประธานสภาองค์การนายจ้างแห่งประเทศไทย, รองประธาน สมาคมอสังหาริมทรัพย์นานาชาติ, สมาชิกผู้ทรงคุณวุฒิ สมาคมนักประเมินราคาอิสระไทย, กรรมการคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริต, กรรมการคณะกรรมการเศรษฐกิจพอเพียง, กรรมการคณะกรรมการอสังหาริมทรัพย์, กรรมการชมรมจรรยาบรรณ หอการค้าไทย, กรรมการสมาคมนักเรียนเก่าเทพศิรินทร์ในพระบรมราชูปถัมภ์, ที่ปรึกษาสมาคมการขายและการตลาดอสังหาริมทรัพย์ไทย, ที่ปรึกษาสมาคมธุรกิจบ้านจัดสรร, ที่ปรึกษาสมาคมนักสังคมสงเคราะห์ทางการแพทย์, ที่ปรึกษาสมาคมนักสังคมสงเคราะห์แห่งประเทศไทย, ที่ปรึกษาสมาคมนายหน้าอสังหาริมทรัพย์ไทย, ที่ปรึกษาสมาคมผู้ประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทย, ที่ปรึกษาสมาคมสินเชื่อที่อยู่อาศัย นอกจากนี้ยังเป็นกรรมการสมาคมในระดับนานาชาติอีกหลายแห่ง
          สาเหตุที่องค์กรวิชาชีพไม่สามารถมาแทนสภาผู้แทนราษฎร หรือสภาร่างรัฐธรรมนูญ ก็ด้วยเหตุผลที่ว่า:
          1. องค์กรวิชาชีพที่มีอยู่ไม่ได้ครอบคลุมทุกสาขาวิชาชีพ ดังนั้นจึงจะเกิดความลักลั่น ได้เปรียบเสียเปรียบระหว่างองค์กรวิชาชีพ
          2. องค์กรวิชาชีพไม่อาจเป็นตัวแทนของประชาชน ทั้งนี้แต่ละองค์กรตั้งขึ้นมาเพื่อพิทักษ์ผลประโยชน์ของวิชาชีพเป็นสำคัญ
          3. บางองค์กรก็ตั้งขึ้นมาเพื่อการกุศลหรือการบำเพ็ญประโยชน์ ไม่ได้เกี่ยวกับการเป็นตัวแทนใครเช่นกัน
          4. บางองค์กรก็ตั้งขึ้นมาแบบ "เจียะป้าบ่อสื่อ" ออกจะเป็นองค์กร Nominee สมาคมโต๊ะสนุกเกอร์ ด้วยซ้ำ
          5. การได้มาซึ่งประธาน กรรมการขององค์กรวิชาชีพหลายแห่งก็ไม่เป็นประชาธิปไตย เป็นแบบพวกมากลากไป มีหลายครั้งที่มีเรื่องฉาวโฉ่ในการเลือกตำแหน่งบริหารองค์กรอยู่เป็นระยะ ๆ ดังนั้นขนาดว่าภายในองค์กรวิชาชีพ ก็ยังไม่เป็นประชาธิปไตย ยังเป็นเผด็จการแล้วจะมาเป็นผู้แทนของปวงชนชาวไทยได้อย่างไร
          6. กรรมการหลายคนในหลายองค์กรก็เข้ามาเพื่อแสวงหาโอกาส เครือข่าย เพื่อความได้เปรียบทางธุรกิจเหนือคู่แข่งอื่น หลายคนมารับ ไม่ได้มาให้สังคมอย่างแท้จริง
          7. ที่สำคัญที่สุดประชาชนน่าจะเป็นผู้แทนของพวกเขาเองโดยตรง ไม่ใช่ผ่าน "ร่างทรง" ซึ่งอาจไม่ตรงใจตรงความต้องการที่แท้จริงของพวกเขา
          ดร.โสภณ จึงมีความเห็นว่า ในกรณีสภาร่างรัฐธรรมนูญ ควรกำหนดให้ผู้ร่างมาจาการเลือกตั้งของประชาชน โดยอาจกำหนดให้มีสมาชิกเลือกตั้งจากประชาชนไม่ 500,000 คน จังหวัดใดที่มีประชากรน้อยกว่านี้ ก็ให้มีสมาชก 1 คนเป็นอย่างน้อย และทำการร่างรัฐธรรมนูญใหม่ให้แล้วเสร็จใน 1 ปี สมาชิกสภานี้รวมทั้งบุพการี คู่สมรส บุตร และพี่น้องท้องเดียวกัน จะไม่อาจเล่นการเมืองในทุกระดับได้ภายในระยะเวลา 5 ปี