ความคิดผิดเพี้ยนของนักผังเมืองไทยที่มุ่งให้กรุงเทพมหานครแลดู "หลวม" เก็บที่ไว้ให้ลูกหลาน (คนรวยๆ) ทำให้กรุงเทพมหานครเพี้ยนไป

         ดร.โสภณ พรโชคชัย ประธาน ศูนย์ข้อมูลวิจัยและประเมินค่าอสังหาริมทรัพย์ไทย บจก. เอเจนซี่ ฟอร์ เรียลเอสเตท แอฟแฟร์ส กล่าวว่าในช่วง พ.ศ.2545-57 มีประชากรลดลง 1.6% คือ 5,782,159 คน เหลือเพียง 5,692,284 คน แต่ในเขตปริมณฑลกลับมีประชากรเพิ่มจาก 3,886,695 คน ในปี 2545 เป็น 5,032,228 คนในปี 2557 หรือเพิ่มขึ้น 29.5% หรือเพิ่มขึ้นปีละ 2.2% และหากเทียบประชากรในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑลทั้งหมดในปี 2545 และปี 2557 จะพบว่าประชากรเพิ่มจาก 9,668,854 คน เป็น 10,724,512 คน หรือเพิ่มขึ้น 10.9% หรือเท่ากับเพิ่มขึ้นปีละ 0.9% นั่นเอง

         อาจกล่าวได้ว่าในรอบ 12 ปีที่ผ่านมา ประชากรในเขตปริมณฑล เพิ่มขึ้น 1,145,533 คน หากในพื้นที่ 1 ตารางกิโลเมตรมีผู้อยู่อาศัย 3,630 คนตามค่าเฉลี่ยของกรุงเทพมหานคร ประชากรจำนวนข้างต้นนี้ ก็จะใช้พื้นที่เพิ่มขึ้นประมาณ 316 ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ 403 เท่าของพื้นที่มักกะสัน 490 ไร่ที่มีบางกลุ่มพยายามที่จะนำมาทำสวน ทั้งที่เหมาะแก่การทำศูนย์คมนาคมในใจกลางเมือง พร้อมการพัฒนาเชิงพาณิชย์ประกอบ

         พื้นที่ 316 ตารางกิโลเมตรนี้คือขนาดพื้นที่ ๆ รุกเข้าไปในเรือกสวนไร่นา พื้นที่เกษตรกรรมในจังหวัดปริมณฑล เพื่อเป็นที่อยู่อาศัยที่เพิ่มขึ้น นี่เท่ากับเป็นการเพิ่มมลพิษให้กับเมือง นอกจากนี้ยังเสียต้นทุนอีกมหาศาลในการจัดหาสาธารณูปโภคในย่านชานเมืองอีกด้วย